Türkiye’nin modernleşme süreci içinde, hep aşırı bir merkezi yönetim eğilimi hakim olmuş ve yönetimler sürekli demokrasi açığı vermişlerdir. Türkiye’nin bir anayasa değişikliği sonucunda cumhurbaşkanlığı rejimine geçmesinden sonra, bu merkeziyetçi eğilimin bir tek adam yönetimi niteliği kazanmasıyla, demokrasi açığı üretimi daha da artmıştır.

Bir ülkede demokrasi açığı, yerel demokrasi güçlendirilmeden, merkezin yerel üzerindeki vesayet baskısı kaldırılmadan kapatılamaz. Bu nedenle, Türkiye’nin demokrasi açığını kapatabilmesi ve demokrasisini birinci sınıf hale getirebilmesi için, halkın demokrasi talebini daha açık ve somut olarak formüle etmesi, başarılı demokratik yönetim örneklerine sahip çıkması gerekmektedir. Kamu alanındaki tartışmalarda neyin yapıldığı üzerine durmaktan çok, nasıl yapıldığı üzerine durulması, halkın karar süreçlerinden yalıtılmasının olumsuz sonuçları konusunda toplumsal farkındalığı artıracaktır.

İzmir son yıllarda, "yaşam kalitesi"yle dikkatleri üzerinde toplamaya başladı. İzmirlilerin ve İzmir Büyükşehir Belediyesi'nin birlikte gerçekleştirmeyi başardığı stressiz "yaşam kalitesi" dolayısıyla, İzmir önemli ölçüde beyaz yakalı göçü almaktadır. İzmir’deki yaşam biçiminin insan onuruna, İstanbul’daki yaşam biçiminden daha da yakıştığı konusunda, Türkiye’de bir görüş birliğine ulaşılmış bulunuyor. Türkiye’de, İzmir’in bu başarısının öyküsü yaygın olarak merak edilmeye başlamıştır.

Sağlanan bu başarı, İzmir Büyükşehir Belediyesi'ni yeni bir sorumlulukla karşı karşıya bıraktı. İzmir Büyükşehir Belediyesi elde edilen bu olumlu sonucun nasıl elde edildiğinin öyküsünü geliştirerek, bilimsel çözümlemeler yaparak, tüm Türkiye’yle paylaşmalı, bu konudaki siyasal tartışmaların derinleşmesinin yolunu açmalı ve demokrasi açığının kapatılmasında, yerel demokrasilerin önemi konusundaki farkındalığı artırılmalıydı. İzmir Büyükşehir Belediyesi, bu sorumluluğu yüklenmekten kaçınmadı ve "İzmir Modeli" çalışmasını başlattı. Bu sorumluluğu yerine getirmek için, İzmir Büyükşehir Belediyesi'nin Aziz Kocaoğlu’nun Başkanlık yaptığı üç dönemdeki uygulamalardan yola çıkarak, İzmir Modeli İzmir İçin Demokratik Bir Belediyecilik Modeli Önerisi’ni geliştirmeyi, kamusal alanda tartışılmasını sağlamayı bir görev bildi.